De Colección Mutis
Saltar a: navegación, buscar

Manuscrito 2922 BPRM/fol 33v

fol 33r << Anterior   | Manuscrito 2922 BPRM |   Siguiente >> fol 34r

Trascripción


4a.Regula.
Exceptio


istud ad ixiquy aut bxy; ad bquy reducitur illud.
Insuper in reliquis penultima syllaba verbis
Servetur. Finita tamen dimittito gosqua,
Quæ cum bgasqua, bzasqua, btasqua cum relativis
Ipsorum neutris dant istud tempus in esca;
Tum bcasqua quiesca facit, et zepquasqua pquesca;
Dat oesca zosqua; datque oesca zemosqua;
Huisca zebhusqua; üisca zemusqua; guisca zegusqua
Denique zebcosqua bquesca, bcosca ve tenebit.
[1]



Pro secunda conjugatione.[2]

1a.Regula.

2a.Regula.


Verborum præsens, quæ ante illud suca carebunt
n; sit et imperativum; guitysuca ita docet.
Non careant licet n, modo sint activa teneto
Regulam eamdem: neutra tamen pro suca habuerunt
Uca; si excipios quædam queis esse notatur
Præteriti et præsentis idem sit participium illis:
Uco zemucansuca; tyzuca excipe tandem
Ex atyzynsuca; tyzynuca det licet ipsum.
[3]



Participium Futuri[4]

Communes.[5]


Præsentis de participio istud participium esto.
Si facias sca illius, nga; uca suca que nynga.
Verbi existendi præsentis participio addunt
Nynga dum hoc formant; necnon zebsosqua songa
[6]


 

fol 33r << Anterior   | Manuscrito 2922 BPRM |   Siguiente >> fol 34r

Referencias

  1. Tr. "este corresponde a ixiquy o a bxy; aquel a bquy.
    Además, en los demás verbos consérvese la penúltima sílaba.
    Sin embargo se sacan los terminados en gosqua,
    que, con bgasqua, bzasqua, btasqua y sus correspondientes
    neutros hacen este tiempo en esca;
    así bcasqua hace quiesca y zepquasqua, pquesca;
    hace oesca zosqua; y hace oesca zemosqua;
    Huisca zebhusqua; üisca zemusqua; guisca zegusqua
    y, finalmente, zebcosqua tendrá bquesca o bcosca
    ".
  2. Tr. "Para la segunda conjugación".
  3. Tr. "Como el presente de los verbos que carecen de n antes de suca
    ha de ser también el imperativo; así lo muestra guitysuca.
    Aunque no carezcan de n, si son activos, mantén
    la misma regla; sin embargo los neutros tienen uca en vez de suca,
    con excepción de algunos en los que se nota que tienen
    igual el participio de presente y de pretérito:
    Uco zemucansuca; sin embargo, exceptúa solamente a tyzuca
    de atyzynsuca, aunque también hace tyzynuca
    ".
  4. Tr. "Participio de futuro".
  5. Tr. "Comunes".
  6. Tr. "Este participio saldrá del participio de presente:
    si se hace en sca, será en nga; si en uca o Suca, en nynga.
    Los verbos de existir añaden al participio de presente
    nynga al formarlo; además zebsosqua debe hacer songa;
    ".