Manuscrito 2922 BPRM/fol 31v

Manuscrito 2922 BPRM/fol 31v

Trascripción

2a.[E]xceptio. 3a.[E]xceptio. (M)ec tamen u sumun(t) : sunt iſthæc muyngao; muyu Atque miu quando jubens comminue dicir. Semper muyhyzu adhæ(r)e(r) ijs comes est yquy muyu. Alia quæ non servant M dictum excipe (s)ursum (SS) ohosu, imu, v, onao, hocu cumque vbiao yscu Atque icû, iü ale sonans, istisquoque ycaiicu o junge(s), [E]xcipe post(r)emo quædam, queis syllaba prima M comes hand place(r), ob quod talia utrumque reliu(qu)[um.] Yc hosu cum huzao, hoiu, hizu, hizcao jungitur illis. Ast g alijis (t)ollas verbis, queis littera prima est. Su(nt)que zegunsuca, zeguquesuca, a(t)que zegusqua; Unu, ucu, uzu; bgasqua so faci(t), aso zegasqua. [I]mperativa irregularia. Denique, quæ normas non servant, sumito pa(u)ca. Sunt hæc zomca, sin, ze, sabo, nec(m)o(u) mehychachy. Regulæ primæ conjugationis. 1a.Regula. [E]xceptio. 2a.Regula. [I] vel y præterita u; si sint monosyllaba sumunt. [I]nde quyubquysqua, bzisqua que ziu da(t)o sempe(r). A(s)t id y præteriti u, si sint polysyllaba fia(t). Sic cape significans dices a bgusqua gucu. [E]xcipe zegusqua, et bxisqua, quibus adde zemasqua: Dant uzu, xizu, amazu, amacu que aliquando. A quoque præterito à verbis monosyllabo in asqua