32
|
[Ex]ceptio.
[3a.] Regula.
|
O dato pro a, velu(r)i co cujus bq bcasqua presens.
[E]xcipe sparge sonans iao cui idioma biasqua.
Atqui præteritis, quibus U posterior adsit
Pronomen tolle, et jubendo tempus habebis.
|
|
Regulæ Secundæ conjugationis.
|
[1a.]Regula.
[2a.]Regula.
[3a.]Regula.
|
Præteritum y in v, si sint polysyllaba muta[1]
Ast e præteritum : tumque i polysyllaba sumunt
V ut xieu; bxiesuca, tum, zoiu bzoisuca.
Denique præterito, si activi in suca sinentis,
Adde v, sic bgynsuca[2] gynu, bxinsuca que xinu.
Sin vero neutrius nsuca, tunc facito su:
Ceu zecubunsuca acubusu, quod jure reposeit.
|
|
De imperativo secundo,
|
|
Seu participio præteriti, quod idem est.
Hoc ex præterito secto formare teneris,
Cunctis servatis, quæ de illo diximus ante
Circa jam dicta imperativa priora.
Præter quam absit neutris a, adsit ni æquivocatio;
[Q]uæque aderit quoties ejusdem thematis adsint.
Activum et neutrum, veluti zebzasqua, izasqua:
Persona in tertia illud habet zaia, istud azaia.
Tandem g haud mutent in s, hinc zegasqua, bgasqua.
|
Regula
communis
duabus con=
jugationibus.
|
|
