|
[Re]gula.
[ex]ceptio.
[ex]ceptio.
Regula.
[2a.] Regula
[1a.E]xceptio.
|
De las formaciones de los tiempos
en verso.
[E]loquio quisquis chibcho cupis esse disertus
[E]n tibi queis possint formari tempora norma.
De præteritis
Præteritum formas squa et suca facile demptis.
Addideris vero nonnullis id quy[1] prioris.
[I]n quibus A suca præi(t), uti zemnypquasuca;
Tum dare pro suca o, tum tollere sæpe videbis.
[I]ndos; tumque alias o sumunt, a que (r)elinquunt:
Zemnypqua, Zemnypquo, Zemuypquao que dicunt.
De futuro.
Pro squa vel suca, nga au(t) nynga (r)e(d)de futuris
Bquysqua bquynga : zeguytysuca zeguytynynga.
Regulæ communer
[I]mperativi primi.
[I]mperij tempus fia(t) pronomine dempto.
Præteriti ex alijs nullam contemnito normis.
Primo B dimittas si B est verbi littera prima,
[I]llud a(t) observant, a(t)que A neutra insuper addunt.
Verba per M capta V desumunt M que relinquunt.
[E]xcipias primo quædam quæ amittere nolunt;
|
|
