Manuscrito 2922 BPRM/fol 32v

Manuscrito 2922 BPRM/fol 32v

Trascripción

Pro prima conjugatione. 1a.Regla. [E]xceptio. Præteritis in y finitis e addito solum. Si tamen hæc fue(r)int monosyllaba, ceu nye mny B(q)uysqua quyia doli(t), et aquyia zequysqua. Dei(n) i finitis addas e,. i in y verso. [I]n su(p)res u finitis e superaddito tantum. [E]xcipe zem(u)squa üia, huia faci(t) a(t)que zebhusqua. tum faquechigusqua faquechiguia dabit, atgue huichiguia dices a huichigusqua verbo. ia da(t)o præterito a finitis asqua et osqua. Si zebiasqua demas, quo iao, saiaque inasqua. Gosqua fi(t) g(a)ia in verbis a thema(r)e gosqua. Præteriro in polysyllabo idem ser(v)a(r)e debebis quando secundum formes, ac primum imperatioum (D)ratesquam quod in a versum v debet esse prioris. Ceu camquycu camquyca, tum bxisqua xiza, Uza zegusqua, moza zemosqua, maza zemasqua. Pro Secunda conjugatione. Verbi in asuca, a solum superade secundo. suca præstabis; queis dam tamen haud superaddas a, sed in ipsum u mu(t)es; suntque camabcamysuca zebgyisuca, zebchibysuca, zebgamysuca: Dein zemohosysuca, tumque zequychequysuca,* ^ - Atque zebihotysuca, cumque yquyzebquybysuca;